ივნისი ოკეანის თვეა და ჩრდილოეთ ნახევარსფეროში ზაფხულის პირველი სრული თვეა. როგორც წესი, ეს ოკეანის კონსერვაციის ყველა მონაწილისთვის დატვირთული პერიოდია, რადგან შეხვედრები იმართება აღსანიშნავად, მოლაპარაკებებისა და ოკეანის ჯანმრთელობისთვის არსებული გამოწვევების მოლოდინში. ზოგიერთ წელს შრომის დღე დგება და მეჩვენება, რომ წყალზე საერთოდ არ გამიტარებია დრო, მიუხედავად იმისა, რომ ყოველდღე ვფიქრობ იმაზე, თუ რა შეგვიძლია გავაკეთოთ ოკეანეში სიუხვის აღსადგენად.

ეს ზაფხული განსხვავებული იყო. ამ ზაფხულს ახლოს ვიყავი სელაპებთან, ბუებთან, თხილისფერ ღორებთან და ზღვის ღორებთან - და ყველა იმ ცოცხალ ორგანიზმთან, რომელიც მიწისქვეშ უხილავია. ამ ზაფხულს, ათწლეულის ან მეტის შემდეგ პირველად ვიყავი კაიაკით გასეირნებაზე. ამ ზაფხულს კუნძულზე დავბანაკდი და ვუყურებდი, როგორ ამოდიოდა მთვარე ჩემს კარავზე, ვუსმენდი ტალღების შხუილს ნაპირზე. ამ ზაფხულს მივიღე მოწვევა, რომ მეგობრებთან ერთად ნავით გავისეირნოთ რამდენიმე ქალაქში, შემდეგ კი სახლში დავბრუნებულიყავით კაშკაშა მზის ჩასვლისას. ამ ზაფხულს ჩემი შვილიშვილი პირველად წავიყვანე ნავით და ახლოდან მენახა მისი პირველი ომარი, რომელიც ხაფანგიდან ამოვიდა. ის ჯერ კიდევ არ არის მზად ომარის „მაკნატუნასა და ლიმონის კარაქის“ მიდგომისთვის, მაგრამ, როგორც ჩანს, საკმაოდ ბედნიერი იყო ჩვენთან ერთად ყოფნით. იმედი მაქვს, მომავალ წელსაც იგივეს გავაკეთებთ.

ყველა ამ თავგადასავალმა შემახსენა, თუ რატომ ვაკეთებ იმას, რასაც ვაკეთებ.

რა თქმა უნდა, ზაფხული ჯერ არ დასრულებულა და ზაფხულის ამინდები დიდხანს გაგრძელდება. ქარიშხლების სეზონი ძლიერდება, ისევე როგორც შემოდგომის დატვირთული თვეები. ოკეანის სიუხვის აღდგენისა და რეგენერაციული ლურჯი ეკონომიკის განვითარების მოლოდინში, მეც გაზაფხულსა და ზაფხულზე ვიფიქრებ. ოკეანის ფონდის გუნდის სხვა წევრების მსგავსად, ჩვენც განვიხილავთ სხვადასხვა შეხვედრების შედეგებს და სამუშაო გეგმაში ჩავდებთ მათ, ვიმედოვნებთ, რომ ქარიშხლების სეზონი სასიკვდილო არ აღმოჩნდება წელს უკვე ნანახი საშინელი შტორმების შემდეგ და მადლიერები ვიქნებით ჩვენი საზოგადოების ყველა წევრის, ვინც ჩვენს გვერდით დგას - ჩვენთვის, მათი თემებისთვის და მომავლისთვის.